Odcinek granicy polsko - niemieckiej w Kębłowie należał do spokojnych, jednak i tutaj zdarzały się nielegalne przekraczanie granicy, akcje przemytnicze, itd.
 Jedna z takich akcji zakończyła się tragicznie dla pełniącego służbę strażnika – Michała Nowakowskiego. W czasopiśmie „Czaty” – Na straży granic Rzeczypospolitej, wydawnictwo pamiątkowe z okazji X- lecia Straży granicznej 1928 – 1938 wydanym w Warszawie w roku 1938 jest krótki rys biograficzny poległego strażnika Michała Nowakowskiego i lapidarny opis zdarzenia. Placówka Graniczna w Kębłowie podlegała Inspektoratowi Granicznemu w Wolsztynie.
 Strażnik Michał Nowakowski był synem Stanisława i Marii z domu Stolpe, urodził się 18.IX.1896 r. w Swadzimiu k/Poznania. Po ukończeniu szkoły podstawowej poświęcił się leśnictwu. W czasie wojny światowej służył – jak wielu Wielkopolan – w armii niemieckiej, a z chwilą wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił do rodziców i wstąpił w szeregi powstańców wielkopolskich. Brał udział w wyprawie kijowskiej z Poznańskim Pułkiem Piechoty oraz w powstaniu górnośląskim. Służbę graniczną podjął dnia 20. VIII. 1921 r. i pełnił ją z zamiłowaniem. W nocy z 19 na 20 lipca 1931 r. pełnił służbę na łąkach kębłowskich nad Środkowym Kanałem Obry, gdzie natknął się na niemiecką bojówkę polityczno – przemytniczą, przybyłą z terenu Niemiec. W wyniku strzelaniny zginął strażnik Michał Nowakowski, a sprawcy zabójstwa (było ich trzech) uciekli do Świętna (teren Niemiec), gdzie zostali ujęci. Poległy w obronie granicy Michał Nowakowski miał 35 lat.  
 Jak wykazała powojenna kwerenda przeprowadzona przez rodzinę zmarłego, przemytnicy niemieccy – zabójcy polskiego strażnika – po dojściu Hitlera do władzy, jako członkowie NSDAP zostali nobilitowani przez partię, otrzymując zaszczyty organizacyjne.
 „Manifestacyjno – patriotyczny pogrzeb odbył się 26 lipca 1931 r. na cmentarzu w Kębłowie z udziałem delegacji Inspektoratów Straży Granicznej Wolsztyna, Leszna, Ostrowa Wlkp i Wronek, duchowieństwa oraz władz wojewódzkich i powiatowych. Płomienne, pośmiertne przemówienie nad otwartą mogiłą wygłosił ówczesny miejscowy ks. prob. Kokociński. Miejscowe społeczeństwo i władze ufundowały obelisk z tablicą informacyjną, stał on na miejscu zbrodni nad Obrzańskim Kanałem Środkowym, który okupanci zniszczyli w 1939 r. 
 Trumna ze zwłokami zmarłego została ekshumowana jesienią 1932 r. na cmentarz w Wieleniu (n/Notecią, przyp. E.S.), gdzie spoczęła na wieki. Zmarły był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.” 
Powyższy cytat został zaczerpnięty z artykułu Henryka Nowakowskiego pt. Victis Honos (cześć zwyciężonym) „Gazeta Wieleńska” 18(34) luty 1996.
 W odległości około 100 m od miejsca, gdzie zginął Michał Nowakowski znajdują się zachowane do naszych czasów betonowe przyczółki jazu, jaki znajdował się na Obrzańskim Kanale Środkowym. 
 Żona Michała Nowakowskiego z domu Matusz była uczestnikiem Powstania Wielkopolskiego. Za swoją działalność została przez Niemców aresztowana, osadzona i osądzona w więzieniu Altdamm, a później w twierdzy magdeburskiej.
 W okresie kolejnego zrywu powstańczego, jakim było Powstanie Warszawskie, czynny udział w walkach brał nieletni wówczas syn Michała i Jadwigi Nowakowskich – Henryk, urodzony w Kębłowie, późniejszy kapitan żeglugi wielkiej.

Opracowanie : Eugenia Świetlińska – Pięta
Wolsztyn, 9.11.2008

Michał Nowakowski zginął pełniąc służbę na granicy polsko – niemieckiej	Miejsce tragedii – w głębi widoczne betonowe przyczółki jazu na Środkowym Kanale Obry	Komisja badająca okoliczności śmierci strażnika M. Nowakowskiego
Pogrzeb Michała Nowakowskiego. Wyższy budynek to szkoła poewangelicka w Kębłowie	Kondukt żałobny	Mogiła Michała Nowakowskiego w Wieleniu n/Notecią